Nauka o zachowaniu psów jest różnie dzisiaj postrzegana. Wiedza, która łączy w sobie psychologie, etologię, biologię. Założenie teoretyczne, ale jak równie ważna praktyka. Systemy pojęć, poziom zachowania. Podejście do sprawy, wyjaśnianie zachowań, ale często problemów psów. Można to określać jako badania nad zachowaniem zwierząt. Nie w dosłownym tego słowa znaczeniu. Procesy poznawcze, zachowania, porozumienie z psami. Konkretne środowisko ma wpływać na postrzeganie przez psa, tego co się wokół niego dzieje. Psi język jest często niezrozumiany dla wielu właścicieli. Behawiorysta nie tylko doszukuje się w tym przekazu, ale jak bardzo ważnej teorii spostrzegawczości. W końcu to wszystko w jakimś stopniu ma sens. Obserwacje oraz wnioski, mające przynieść same korzyści.

Tak naprawdę rolą każdego behawiorysty jest zrozumienie psa. Określenie problemu i jego rozwiązanie. Warunki, w którym żyje. Plan działania, który najczęściej jest oparty o pewne procedury. To wciąż nowe techniki uczenia. Głównym zadaniem jest redukcja napięcia emocjonalnego. Każdy czynnik wynika z danej sytuacji. Najpierw należy je wyeliminować, aby móc zacząć bazować na wszystkich ważnych aspektach. Wyróżnia się także techniki pomocnicze. Na przykład masaż. Suplementy diety czy też składniki roślinne. Jednak te powinny być konsultowane z weterynarzem. Współpraca z lekarzem, który określa stan zdrowia psa. Terapia zachowania, ocena jego emocji. Tak naprawdę to wszystko ma bardzo ważne znaczenie. Mówiąc do psa, jesteśmy w stanie dostrzec do jego psychiki. Towarzyszy temu czas, czas i cierpliwość. Po upływie czasu jesteśmy w stanie zrozumieć przekaz naszego pupila.